Hello New-Zealand!

Ik ben nu dik 2 van de 6 weken in Nieuw-Zeeland. Ik had er niet echt verwachtingen bij en kon me er al helemaal geen voorstelling van maken. Het is totaal verschillend van Australië. De natuur is hier geweldig. Overal waar je kijkt zie je iets moois. Van bloemetjes overal in iedere kleur, tot grote bergen, tot allerlei verschillende kleuren groen, aparte bomen, beekjes en riviertjes in alle kleuren blauw en ga zo maar door.. Iedere busreis vind ik al een tocht op zich. Ik wist niet dat er ergens op deze wereld nog zulke mooie natuur te vinden was. In Nederland kunnen wij ons dit totaal niet voorstellen met een plat land en geplante bomen.

Ik ben geland op Auckland. Het centrum bestaat uit een grote straat, Queenstreet en wat kleine straatjes met voornamelijk winkels. Niet helemaal mijn ding en dus lekker de drukke stad ontsnapt en de ferry gepakt naar Devonport. Een klein eilandje met historie, heel mooi en een relaxte sfeer. Ook daar maar naar de bios geweest om de Hobbit te zien die hier in Nieuw-Zeeland is opgenomen. Mijn volgende plaatsje was Waitomo waar ik op een soort boerderij belandde met geiten, herten, varkens, katten en honden als huisdieren. Tijdens een lange wandeltrack zag ik natural caves en belandde ik op een wei met 50 koeien die achter me aan rende. In Whanganui deelde ik een villa samen met 1 ander meisje. Daar was weinig te doen en bij een bezoek aan het strand kwamen we in de ghetto van NZ uit. In Paraparaumu deed ik drie stappen voordat ik op het strand de zonsondergang kon zien en verder helemaal niks. Ook vierde ik hier mijn verjaardag in mijn privékamer. Te lekker na maanden in een gedeelde kamer te slapen kan ik je vertellen. In Wellington ben ik naar het Te Papa museum geweest om wat te leren over Maori's. Niet dat ik er veel over geleerd heb, want ik vond andere dingen interessanter, zoals naar een dode inktvis van 4.5 meter staren bijvoorbeeld. Ook ben ik daar de botanic gardens gaan zoeken waarbij ik terecht kwam op een begraafplaats.

Na een week op het noordereiland werd het tijd voor het zuidereiland. Ik heb de ferry gepakt met een supermooie zonsopgang en mooie eilanden als uitzicht. Naar het plaatsje Motueka gegaan waar ik het Abel Tasman National Park heb bezocht. Supermooie wandeling gemaakt, zeehonden gezien, gezwommen in een groenige zee en relaxed op de boot. Ook heb ik hier een roadtrip gemaakt met 5 Duitsers en een Rus naar Golden Bay. Hier was een geweldig mooi strand, zandduinen, een kilometers lang strand en een van de helderste meren van de wereld. In Punakaiki kwam ik in een hostel midden in het regenwoud uit. Ik verdwaalde dus om mijn kamer te vinden en als ik naar de wc wilde moest dat met een zaklamp. Ook begon hier de ramp met de sandflies en heb ik op dit moment alleen al zo'n 60 jeukende bulten op m'n voeten. Een dag daarna kwam ik in een kamer met uitzicht op zee. Ik viel dus in slaap met de golven op de achtergrond. Soms ging ik gewoon bij de zee zitten om het water tegen de rotsen te zien knallen. Ook heb ik de Pancake Rocks gezien. Lijkt in de verste verte niet op een pannenkoek, maar het was supermooi.

Ik ben nu in Franz Josef waar ik vandaag met een helikopter naar de gletsjers ben geweest. Een hele bijzondere ervaring om op metershoge blokken ijs te lopen met speciale sneeuwschoenen met spikes aan de onderkant. Overal waar ik keek waren ijsblokken, watervallen of caves waar we doorheen konden glijden. Daarna lekker opgewarmd in de hot pools. Een dag om nooit meer te vergeten, zeker om te bedenken dat deze gletsjers er over een paar jaar niet meer zijn.. Morgen zal ik mijn trip voortzetten en ga ik naar het stadje Wanaka. Vraag me niet wat er te doen is, ik weet alleen dat er een meer is en voor de rest kies ik de stadjes met de grappigste namen uit.

Verder zijn de kiwi's super lieve mensen. Als ik met een kaart loop rennen ze achter me aan om me de weg te wijzen, wordt ik met de auto overal heen gebracht als ze m'n backpack zien en schreeuwt de buschauffeur vanuit de andere kant van de weg uit het raam waar ik heen moet en wordt ik erheen gebracht. Wel heb ik soms het gevoel dat ik in Duitsland loop. Ik heb meer Duitsers ontmoet dan locals wat me toch wel irriteert. Van mij mogen ze die Duitse grens wel even dichtgooien.

In het begin was het raar om weer na weken alleen te zijn en kwam ik mezelf soms best tegen. Toch heb ik nu weer helemaal mijn draai gevonden, gaat alles heel goed en heb ik in de hostels iedere keer leuke mensen in mijn kamer. Aan een boek lezen kom ik nog steeds niet toe. De avonden waarbij ik samen met vreemden kook, mensen gitaar hoor spelen en mensen vanuit de hele wereld leer kennen, behoren tot mijn dagelijkse bezigheid. Ik zou dit leven voor altijd kunnen leiden. Iedereen is aardig tegen elkaar, is lekker makkelijk met alles en heeft dezelfde passie als ik; reizen.