Vietnam

Na een nachtje slapen op de airport weer tijd voor een nieuw avontuur. Het land waar nog maar één McDonald's te vinden is, waar het oversteken van de weg een soort spelletje is om niet aangereden te worden door een scooter en waar stokbrood in overvloed te koop is.. Vietnam. We zijn geland op Hanoi. Het was meteen heel anders dan de Filipijnen. De straten waren schoon, er waren normale wegen en de meeste huisjes waren gebouwd van steen in plaats van hout. Ook zijn de mensen veel blanker en hebben ze spleetogen. Hanoi ligt in het noorden van Vietnam. Een vrij westers stadje met gekleurde souvenirs, streetfood, boeddha's en Chinese invloeden. Je ziet hier veel rijken lopen met hondjes of dure auto's rondrijden. Op iedere hoek van de straat zitten restaurantjes waar je op krukjes op straat kan eten. Overal wordt hier massaproductierommel uit China verkocht. We zijn hier een paar dagen gebleven om de buurt te verkennen. We zijn naar de nightmarket geweest en hebben de kathedraal, het opera house, prison en een meer met tempel in het midden bezocht. Ook hebben we een geweldig goedlijkende karikatuurtekening van onszelf laten maken door een professionele tekenaar. De hele stad kwam eromheen staan en kwamen naar ons kijken. Zoveel lieve locals kwamen gewoon even een praatje met ons maken. Ook zijn we naar buurten geweest waar de locals echt leefden en waar toeristen niet te vinden waren. We vonden het belangrijk om dat ook gezien te hebben. In de stad krijg je niet altijd een goed beeld over hoe de mensen daar echt leven. Na een heerlijk ontbijt, stokbrood met ei, zijn we naar Tam Coc geweest. Een boottour tussen de rijstvelden en door lange grotten heen. Heel mooi, maar toch hadden we verwacht meer rijstvelden te zien, die waren nu te hoog om eroverheen te kunnen kijken. We werden vooruit gepeddeld door een vrouwtje die zichzelf Madam de Vietnam noemde. Ze vaarde met haar voeten. Hilarisch gezicht natuurlijk.

Een dag later hebben we de nachtbus naar Sapa gepakt. 'S ochtends vroeg waren we daar aangekomen en het leek wel een ander land. De buurt is totaal anders. Het is een klein dorp waar bepaalde groeperingen nog in klederdracht lopen. Heel leuk om te zien. Er werd ons een hotel aangeboden, met geweldig uitzicht. We besloten hem te volgen en kwamen uit bij een superluxe hotel met alles erop en eraan. We kregen de mooiste kamer met een heel groot balkon. Het uitzicht is het mooiste wat we gezien hadden.. supergrote mooie rijstvelden in een vallei. We hebben hier een motorbike gehuurd en zijn de natuur ingereden waar lokale mensen wonen in houten huisjes en waar allerlei aparte dieren ineens de weg oversteken. We gingen naar de mensen toe om te kijken hoe ze de koeien lieten badderen en hun eigen kleding in de rivier wasten. Heel mooi om het pure Vietnam gezien te hebben. Voor ons was dit het hoogtepunt van Vietnam. Ook zijn we vanaf hier naar de Bac Ha market geweest. Een lokale markt waar echt alles verkocht wordt. Zo was een stukje hond, kippenvoet, slang of een varkenskop doodnormaal. Ook werden hier allemaal kleurrijke souvenirs verkocht door mensen in klederdracht, wat een mooi beeld gaf. Verder hebben we vanaf daar ook naar China kunnen kijken.

Teruggekomen in Hanoi hebben we een boottour gedaan naar het beroemde Halong bay. Mooie rotsformaties in het water en een grote grot bezocht. We hebben in de Filipijnen al diverse islandtours gedaan waarbij we rotsformaties hebben mogen zien. Wij vonden het dus wel mooi, maar we waren niet super enthousiast. Komt ook mede door de vele boten en toeristen die er te vinden waren. Hierna hebben we de nachttrein gepakt naar het stadje Hué. Hier hebben we de emperial city bezocht. Het was leuk om te zien hoe deze koning gewoond heeft. Verderop werden we aangesproken door een local die onze handpalmen begon af te lezen. Heel grappig. Ook vertelde hij wat over onze sterrenbeelden. We besloten hem te volgen en hij liet ons mooie plekken van Hué zien waar geen toerist te vinden was. We hebben de mooiste tempels gezien, geleerd over het boeddhisme en naar een plek geweest om te kijken hoe de monniken wonen en mediteren. 'S avonds zijn we naar de nightmarket geweest. Een hele gezellige sfeer waar we lekker met locals gepraat en gelachen hebben.

Hierna zijn we afgereisd naar Hoi An. Een stadje die op de unesco werelderfgoedlijst te vinden is. Het is een heel apart dorpje met oude kleurrijke huisjes. Het voelde voor ons alsof we op een filmset liepen. Het was een heel mooi authentiek dorpje waar je vooral terecht kan als je schoenen of kleding wilt laten maken. Hier hebben we een wereldberoemde fotograaf leren kennen die ons veel over Vietnam vertelde.

Na Hoi An hebben we de bus gepakt naar Danang waar we een paar dagen aan het strand wilden hangen. Je voelt de bui natuurlijk al hangen.. het weer zat niet mee en er was werkelijk niks anders te doen. Het is een business area en het enige wat je er vind zijn koffietentjes. Zelfs restaurants waren er amper te vinden. We moesten hier blijven, omdat we vanaf hier naar Ho Chi Minh vlogen. Gelukkig was het de laatste dag wel lekker weer en hebben we strand gehangen. Het is hier nu hoogseizoen en als er geen wolken zijn is het hier niet uit te houden met de warmte. Dit is voor het eerst dat ik wilde dat het weer bewolkt werd.

We zijn dus vanaf Danang naar Ho Chi Minh City gevlogen. Het was een vlucht van één uur en goedkoper dan de trein. Het oude Saigon is een hele grote een chaotische stad. Overal zijn mensen en scooters. We hebben al veel stadjes bezocht, dus we vonden het niet zo bijzonder. Op iedere hoek van de straat staat een Starbucks, terwijl de bevolking dit niet eens kan betalen. Alles puur voor toeristen. Jeff hoorde van een local dat een postbode hier gemiddeld 100 euro per maand verdiend. Kan je nagaan dat wij dit soms per dag uitgeven. We wilden perse deze stad bezoeken vanwege de historie. Er is hier zoveel narigheid gebeurd in dit land waar op school amper tot geen aandacht aan is besteed, terwijl hier tijdens de Vietnamoorlog meer burgerslachtoffers zijn gevallen dan in de 2e wereldoorlog. We zijn naar het war museum geweest, waar we hele schokkende foto's hebben gezien en verhalen hebben gelezen. We kregen echt even een hekel aan Amerikanen. Het is bizar hoe grof en meedogenloos ze miljoenen kansarme mensen en zelfs baby's hebben afgemaakt. Iedereen in dit museum was er stil van en je zag gewoon dat iedereen aangeslagen was. Mensen zaten met tranen in hun ogen en met hun handen in hun haar voor zich uit te staren. Het heeft echt indruk gemaakt op ons. Het is niet te bevatten dat dit zich 40 jaar geleden pas heeft afgespeeld. Nog steeds lopen er mensen op straat die slachtoffer zijn van deze gruwelijke oorlog. Veel mensen missen een been of arm of zijn lichamelijk niet in orde.

De dag daarna zijn we naar de Cu chi tunnels geweest. Hier was te zien hoe de Vietnamese soldaten leefden in de oorlog. Ze leefden in complete gangenstelsels onder de grond. Deze tunnels zijn het langst van de hele wereld, honderden kilometers lang zijn ze, alles met de hand gemaakt. Heel indrukwekkend om te zien hoe slim de Vietnamezen waren.

Voordat we naar Vietnam kwamen hoorden we dat de mensen hier lastig zijn, alleen maar je geld willen en totaal niet vriendelijk zijn. We hadden ons dus al voorbereid op het ergste. Wij vonden de meeste mensen hier heel vriendelijk. Ze zijn denk ik wat meer gewend aan toeristen en weten hoe ze ermee om moeten gaan. De kinderen hier zwaaien nog als ze je zien. Ze denken allemaal dat ik half Vietnamees ben en ze seinen onderling allemaal naar elkaar om naar ons te kijken. In onderhandelen over prijzen zijn ze keihard. De toeristen betalen alles maar waardoor de lokale mensen heel verwend worden. Dat is soms jammer. Zelfs over water onderhandelden we soms wat wel is vermoeiend is. Op sommige plekken is het hele pure eraf. Sommige plekken worden zo overgenomen door toeristen dat je er beter niet heen kunt gaan. Veel plekke zijn zelfs overgenomen door Russen. Alles staat er in het Russisch, je herkend niet eens dat je in Vietnam bent. Ook het eten is een beetje eentonig. Ik kan geen noodle soup meer zien en in het eten zitten bijna geen kruiden, waardoor veel wat flauw smaakte. Dat had ik niet verwacht in een land van Azië. We sliepen in hotels voor ongeveer 8 euro per nacht met z'n tweeën. Dat zijn nog eens leuke prijzen. Ook het eten kostte geen drol. Voor een euro heb je een simpele maaltijd, voor 2 euro een wat uitgebreidere in een restaurant. Genoeg over Vietnam. Tijd voor ons volgende avontuur. Hello Cambodia!