Cambodja en Laos
Blijf op de hoogte en volg Cherlyn
15 Mei 2015 | Laos, Luang Prabang
Sabaidee!
Vanaf Ho Chi Minh City in Vietnam zijn we met de bus naar Phnom Penh in Cambodja gereden. Daar werden we natuurlijk alweer opgewacht door het halve dorp die ons probeerden te naaien voor een tuktuk ritje of tours. Na een paar maanden hebben we de Aziaten goed door en weten we de local prijzen goed. Jeff is ook de beste in afdingen dus voor veel prijzen lachen we ons rot. Het weer was hier meteen heel anders, heel droog en superheet. We hebben een tuktuk gepakt naar de backpackers area. Een ritje van 5 minuten die zeker een halfuur duurde, want hun Engels is dramatisch en het woord hotel begrepen ze niet. Eenmaal aangekomen hebben we een guesthouse gevonden wat wordt gerund door een Australiër. Ik had hun accent en vriendelijkheid al gemist! We zijn wat te eten gaan zoeken en na 3 weken noodle soup hebben we ons lekker rond gegeten in een Indiaas restaurant. Tijdens een wandeling door het stadje kwamen we er al gauw achter dat de Cambodjanen niets geven om de natuur. Echt overal ligt afval op straat wat de stad een heel smerig beeld gaf. Verder zitten overal barretjes wat er wel gezellig uitziet. Wel voelde het een beetje als Thailand met de vele prostituees. Toen we net wat buiten het centrum keken, zagen we de grote armoede. Mensen die wonen boven de open riolering en krakkemikkige huisjes. Ook heeft de bus hier een andere betekenis. Hier zitten de mensen gewoon op de dak van een auto of hangen ze aan de kofferbak als de bus vol zit. Alles voor een ritje..
We hebben hier een hartaanval gekregen van de prijzen. Overnachtingen, eten en vervoer waren prijziger dan Vietnam, sommige dingen waren gewoon duur. Buiten dat je met de Cambodjaanse riel kan betalen, zijn Amerikaanse dollars hier erg in trek. Dat maakte het nog duurder voor ons.
De 2e dag in Phnom Penh zijn we naar de beroemde killing fields geweest. We kregen een audiosysteem met koptelefoon en zo werden we stap voor stap door een vreselijke plek geleid. Het verhaal wat zich daar heeft afgespeeld is dat een Cambodjaan zijn eigen volk afmaakte, omdat ze anders waren als hem. Meer dan een miljoen mensen werden op gruwelijke wijze afgemaakt en in massagraven gegooid. In heel Cambodja liggen zo'n 400 massagraven met honderden lichamen. Ik vond het raar dat ik hier nooit over gehoord heb op school, maar al reizende zag ik dat ieder land wel een afschuwelijk verhaal heeft. Toen ik er liep vertelde de plek me al veel, maar door het audiosysteem die we bij ons hadden die alles vertelde kregen we alles mee. We kregen te horen dat we voor een massagraf stonden waar honderden mensen in lagen. Daarna liepen we naar een boom waar allemaal armbandjes aan hingen en we vroegen ons af waarom. Er werd verteld dat vrouwen voor een massagraf moesten knielen en hun baby's moesten afgeven. De baby's werden voor de neus van hun moeder aan hun voetjes gepakt en tegen de boom aangeslagen met hun hoofdje om ze te vermoorden. Daarna werden de vrouwen zelf tegen hun hoofd geslagen met een bijl of stok om ze vervolgens in een massagraf te dumpen. Tranen begonnen te lopen, gewoon van ongeloof, net zoals bij de rest die bij dit gedeelte aankwamen. De grootste gespierde mannen lieten een traantje kun je nagaan. We konden ons niet voorstellen dat er zulke randdebielen op deze wereld leven. Het meest bizarre is dat het zo kort geleden nog plaatsvond. Niets over oorlogen of iets heeft me zo geraakt als de killing fields. Hierna zijn we naar de S21 prison geweest. Een oude school die gebruikt werd als gevangenis in de tijd van de killing fields. Hier kon je zien wie er gevangen zaten en wie er zijn vermoord. Na een dag met veel indrukken hebben we rustig langs de rivier gewandeld en bij de nightmarket op een matje op de grond gegeten. Locals vinden het blijkbaar nog steeds leuk om toeristen te zien, want als ze ons zien lopen seinen ze naar elkaar en giechelen ze.
De volgende dag hebben we weer een 12 uur durende busrit gehad richting Siem Reap. We werden naar een relaxete guesthouse geleid net om de hoek van het centrum. Het is een superleuk stadje met veel restaurantjes, cafés en winkeltjes. Er hing een gezellig sfeertje. We voelden ons hier meteen op ons plek. Wel toeristisch, maar toeristen zitten echt overal. We hebben hier veel streetfood gegeten. Lekkere verse fruit juices en fried noodles. De gebakken spinnen, pasgeboren vogeltjes en larven hebben we laten liggen. Ook wat typische souvenirs gekocht. De dag daarna zijn we vroeg opgestaan om de Angkor wat tempels te zien. Het een supergroot tempelcomplex van ik weet niet hoe oud waarvan alles nog goed in tact is gebleven. Het was heel mooi om te zien. Bomen groeien over de gebouwen heen en de muren zijn versierd met kunstwerken. Ook liepen overal aapjes die maar al te graag gevoerd wilden worden met drinken.
De dag daarna hebben we besloten om de bus te pakken naarrrrrr... Laos! We hadden eigenlijk niets gepland of geboekt en in veel landen van Azië zou het regenseizoen van start gaan. Het was dus een risico wat we genomen hebben. Ik wilde graag naar Laos als we er dan toch al in de buurt waren. We hebben weer de hele dag in de bus gezeten. Na zo'n 10 uur bereikten we de Laotiaanse grens. We moesten de bus uit en onze oprot stempel bij de Cambodjaanse immigratie halen. Daarna moesten we lopend de grens over om een visum voor Laos te krijgen. Als je maar genoeg betaalde kreeg je die gelijk en anders kreeg je gewoon je paspoort niet terug. Zo doen ze dat in Laos, corrupte bende maar hilarisch om mee te maken dat mensen zich heel druk maakte om 2 euro. Het is een principe kwestie, maar in deze landen werkt het gewoon nog zo. Eenmaal over de grens heen nog even met de bus, waarna we afgezet werden in een donker dorpje. Daar stond een krakkemikkige truck op ons te wachten die ons naar een haventje bracht. Daar hebben we met wat andere backpackers de boot gepakt richting één van de 4000 islands Don Det. Gelukkig nog even gepind, want op het eiland was geen pin automaat. Eenmaal in de boot begon het te regenen en onweren. Echt een magisch moment. Iedereen was stil en keek naar de lichtflitsen om ons heen. Aangekomen op Don Det kwam er een man naar ons toe die een kamer had bij de rivier. Meteen onze spullen gedumpt, wat gaan eten en wandelen. De dag daarna hebben we niet veel meer gedaan. We hebben een rust dag ingelast na al die dagen drukte en reizen. Het is best vermoeiend en aan slapen komen we weinig toe. We hebben lekker gewandeld en gekeken hoe de locals daar leven. Een hele relaxete sfeer, want er zijn geen scooters en auto's op het eiland. Veel sfeervolle barretjes en hippies die zijn blijven hangen op dit eiland. We hebben lekker bij een restaurantje gekeken naar vissers en kindjes die in de rivier speelde. Echt het pure leven.
De dag daarna hebben we weer de boot terug gepakt naar het vaste land om de bus te pakken. We hebben de hele dag in een bus met locals gezeten die om de 5 minuten stopte omdat er iemand in of uit moest. Ook kwamen er iedere keer verkopers de bus in en reden een stukje mee om maar een flesje water te verkopen. S'avonds laat zijn we bij een busstation uitgestapt bij het plaatsje Thakeak. Er was niets behalve een busstation. We hadden hier een hotelkamer geboekt voor 6 euro met z'n tweeën en zijn vroeg gaan slapen. De volgende ochtend weer vroeg op en weer een hele dag de bus in om meer in het noorden van Laos te komen. Vientiane was onze volgende bestemming. De hoofdstad, dus we verwachten wel wat leven in deze stad. Dit was de saaiste stad waar ik ooit geweest ben. We zijn over de nightmarket gelopen en hebben wat gegeten. Er liepen veel bedelaars rond.
De volgende dag zijn we naar Luang Prabang vertrokken. Een stadje die op de unesco werelderfgoed lijst staat. Wederom kwamen we pas 's avonds laat aan en kwamen we uit in een rustig straatje net om de hoek van de hoofdstraat. We zijn naar de hoofdstraat gelopen om wat te eten. Overal stonden kraampjes met verse fruit juices en belegde broodjes! Brood had vooral ik echt gemist, dus 5 minuten later zat ik daar als een echte Hollander aan een tuna sandwich met een sapje.
Ook hier was weer een nightmarket en konden we het wéér niet laten wat te kopen. Ze hadden ook een soort poffertjes gemaakt van kokos en bakken met vers fruit. We hebben het stadje verkend. Overal lopen hier monniken rond, dus het is hier altijd oranje. Ook staan hier hele mooie goudkleurige tempels waar de monniken bidden en wonen. Het is een fijn en sfeervol stadje. We zijn hier dan ook 5 dagen gebleven, omdat het zo relaxed was. We zijn naar de kuang si waterval geweest, een supergrote en mooie waterval en het water was turquoise van kleur. Ook zijn we wezen ziplinen. Iets wat Jeff al een keer had gedaan, maar wat ik nog heel graag een keer wilde doen, dus waarom niet in een mooie omgeving! Boven een waterval en door de jungle gingen we als aapjes heen en weer. Als verrassing af en toe naar beneden gedropt. Echt heel leuk om een keer gedaan te hebben. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan. Iedere ochtend om 6 uur houden de monniken hier hun bedelronde. Locals zitten dan op een matje op de grond en geven eten aan monniken. We kwamen ons guesthouse uit en ze liepen voorbij. Tientallen monniken in het oranje over straat, wauw wat een mooi gezicht.
Na deze leuke dagen zijn we weer afgereisd naar Vientiane waar we het buddha park bezocht hebben. Een heel park vol met allemaal grote stenen buddha's. Jeff en ik zijn gek op buddha's dus wij vonden het leuk om te zien. Laos op zich heeft mijn hart niet veroverd, maar de mensen wel. Zo lief en vriendelijk. Vanuit Vientiane zijn we weer naar Kuala Lumpur gevlogen voor een nachtje airport om ons voor te bereiden op ons laatste avontuur in Indonesie. Lombok, Gili Islands.
Vanaf Ho Chi Minh City in Vietnam zijn we met de bus naar Phnom Penh in Cambodja gereden. Daar werden we natuurlijk alweer opgewacht door het halve dorp die ons probeerden te naaien voor een tuktuk ritje of tours. Na een paar maanden hebben we de Aziaten goed door en weten we de local prijzen goed. Jeff is ook de beste in afdingen dus voor veel prijzen lachen we ons rot. Het weer was hier meteen heel anders, heel droog en superheet. We hebben een tuktuk gepakt naar de backpackers area. Een ritje van 5 minuten die zeker een halfuur duurde, want hun Engels is dramatisch en het woord hotel begrepen ze niet. Eenmaal aangekomen hebben we een guesthouse gevonden wat wordt gerund door een Australiër. Ik had hun accent en vriendelijkheid al gemist! We zijn wat te eten gaan zoeken en na 3 weken noodle soup hebben we ons lekker rond gegeten in een Indiaas restaurant. Tijdens een wandeling door het stadje kwamen we er al gauw achter dat de Cambodjanen niets geven om de natuur. Echt overal ligt afval op straat wat de stad een heel smerig beeld gaf. Verder zitten overal barretjes wat er wel gezellig uitziet. Wel voelde het een beetje als Thailand met de vele prostituees. Toen we net wat buiten het centrum keken, zagen we de grote armoede. Mensen die wonen boven de open riolering en krakkemikkige huisjes. Ook heeft de bus hier een andere betekenis. Hier zitten de mensen gewoon op de dak van een auto of hangen ze aan de kofferbak als de bus vol zit. Alles voor een ritje..
We hebben hier een hartaanval gekregen van de prijzen. Overnachtingen, eten en vervoer waren prijziger dan Vietnam, sommige dingen waren gewoon duur. Buiten dat je met de Cambodjaanse riel kan betalen, zijn Amerikaanse dollars hier erg in trek. Dat maakte het nog duurder voor ons.
De 2e dag in Phnom Penh zijn we naar de beroemde killing fields geweest. We kregen een audiosysteem met koptelefoon en zo werden we stap voor stap door een vreselijke plek geleid. Het verhaal wat zich daar heeft afgespeeld is dat een Cambodjaan zijn eigen volk afmaakte, omdat ze anders waren als hem. Meer dan een miljoen mensen werden op gruwelijke wijze afgemaakt en in massagraven gegooid. In heel Cambodja liggen zo'n 400 massagraven met honderden lichamen. Ik vond het raar dat ik hier nooit over gehoord heb op school, maar al reizende zag ik dat ieder land wel een afschuwelijk verhaal heeft. Toen ik er liep vertelde de plek me al veel, maar door het audiosysteem die we bij ons hadden die alles vertelde kregen we alles mee. We kregen te horen dat we voor een massagraf stonden waar honderden mensen in lagen. Daarna liepen we naar een boom waar allemaal armbandjes aan hingen en we vroegen ons af waarom. Er werd verteld dat vrouwen voor een massagraf moesten knielen en hun baby's moesten afgeven. De baby's werden voor de neus van hun moeder aan hun voetjes gepakt en tegen de boom aangeslagen met hun hoofdje om ze te vermoorden. Daarna werden de vrouwen zelf tegen hun hoofd geslagen met een bijl of stok om ze vervolgens in een massagraf te dumpen. Tranen begonnen te lopen, gewoon van ongeloof, net zoals bij de rest die bij dit gedeelte aankwamen. De grootste gespierde mannen lieten een traantje kun je nagaan. We konden ons niet voorstellen dat er zulke randdebielen op deze wereld leven. Het meest bizarre is dat het zo kort geleden nog plaatsvond. Niets over oorlogen of iets heeft me zo geraakt als de killing fields. Hierna zijn we naar de S21 prison geweest. Een oude school die gebruikt werd als gevangenis in de tijd van de killing fields. Hier kon je zien wie er gevangen zaten en wie er zijn vermoord. Na een dag met veel indrukken hebben we rustig langs de rivier gewandeld en bij de nightmarket op een matje op de grond gegeten. Locals vinden het blijkbaar nog steeds leuk om toeristen te zien, want als ze ons zien lopen seinen ze naar elkaar en giechelen ze.
De volgende dag hebben we weer een 12 uur durende busrit gehad richting Siem Reap. We werden naar een relaxete guesthouse geleid net om de hoek van het centrum. Het is een superleuk stadje met veel restaurantjes, cafés en winkeltjes. Er hing een gezellig sfeertje. We voelden ons hier meteen op ons plek. Wel toeristisch, maar toeristen zitten echt overal. We hebben hier veel streetfood gegeten. Lekkere verse fruit juices en fried noodles. De gebakken spinnen, pasgeboren vogeltjes en larven hebben we laten liggen. Ook wat typische souvenirs gekocht. De dag daarna zijn we vroeg opgestaan om de Angkor wat tempels te zien. Het een supergroot tempelcomplex van ik weet niet hoe oud waarvan alles nog goed in tact is gebleven. Het was heel mooi om te zien. Bomen groeien over de gebouwen heen en de muren zijn versierd met kunstwerken. Ook liepen overal aapjes die maar al te graag gevoerd wilden worden met drinken.
De dag daarna hebben we besloten om de bus te pakken naarrrrrr... Laos! We hadden eigenlijk niets gepland of geboekt en in veel landen van Azië zou het regenseizoen van start gaan. Het was dus een risico wat we genomen hebben. Ik wilde graag naar Laos als we er dan toch al in de buurt waren. We hebben weer de hele dag in de bus gezeten. Na zo'n 10 uur bereikten we de Laotiaanse grens. We moesten de bus uit en onze oprot stempel bij de Cambodjaanse immigratie halen. Daarna moesten we lopend de grens over om een visum voor Laos te krijgen. Als je maar genoeg betaalde kreeg je die gelijk en anders kreeg je gewoon je paspoort niet terug. Zo doen ze dat in Laos, corrupte bende maar hilarisch om mee te maken dat mensen zich heel druk maakte om 2 euro. Het is een principe kwestie, maar in deze landen werkt het gewoon nog zo. Eenmaal over de grens heen nog even met de bus, waarna we afgezet werden in een donker dorpje. Daar stond een krakkemikkige truck op ons te wachten die ons naar een haventje bracht. Daar hebben we met wat andere backpackers de boot gepakt richting één van de 4000 islands Don Det. Gelukkig nog even gepind, want op het eiland was geen pin automaat. Eenmaal in de boot begon het te regenen en onweren. Echt een magisch moment. Iedereen was stil en keek naar de lichtflitsen om ons heen. Aangekomen op Don Det kwam er een man naar ons toe die een kamer had bij de rivier. Meteen onze spullen gedumpt, wat gaan eten en wandelen. De dag daarna hebben we niet veel meer gedaan. We hebben een rust dag ingelast na al die dagen drukte en reizen. Het is best vermoeiend en aan slapen komen we weinig toe. We hebben lekker gewandeld en gekeken hoe de locals daar leven. Een hele relaxete sfeer, want er zijn geen scooters en auto's op het eiland. Veel sfeervolle barretjes en hippies die zijn blijven hangen op dit eiland. We hebben lekker bij een restaurantje gekeken naar vissers en kindjes die in de rivier speelde. Echt het pure leven.
De dag daarna hebben we weer de boot terug gepakt naar het vaste land om de bus te pakken. We hebben de hele dag in een bus met locals gezeten die om de 5 minuten stopte omdat er iemand in of uit moest. Ook kwamen er iedere keer verkopers de bus in en reden een stukje mee om maar een flesje water te verkopen. S'avonds laat zijn we bij een busstation uitgestapt bij het plaatsje Thakeak. Er was niets behalve een busstation. We hadden hier een hotelkamer geboekt voor 6 euro met z'n tweeën en zijn vroeg gaan slapen. De volgende ochtend weer vroeg op en weer een hele dag de bus in om meer in het noorden van Laos te komen. Vientiane was onze volgende bestemming. De hoofdstad, dus we verwachten wel wat leven in deze stad. Dit was de saaiste stad waar ik ooit geweest ben. We zijn over de nightmarket gelopen en hebben wat gegeten. Er liepen veel bedelaars rond.
De volgende dag zijn we naar Luang Prabang vertrokken. Een stadje die op de unesco werelderfgoed lijst staat. Wederom kwamen we pas 's avonds laat aan en kwamen we uit in een rustig straatje net om de hoek van de hoofdstraat. We zijn naar de hoofdstraat gelopen om wat te eten. Overal stonden kraampjes met verse fruit juices en belegde broodjes! Brood had vooral ik echt gemist, dus 5 minuten later zat ik daar als een echte Hollander aan een tuna sandwich met een sapje.
Ook hier was weer een nightmarket en konden we het wéér niet laten wat te kopen. Ze hadden ook een soort poffertjes gemaakt van kokos en bakken met vers fruit. We hebben het stadje verkend. Overal lopen hier monniken rond, dus het is hier altijd oranje. Ook staan hier hele mooie goudkleurige tempels waar de monniken bidden en wonen. Het is een fijn en sfeervol stadje. We zijn hier dan ook 5 dagen gebleven, omdat het zo relaxed was. We zijn naar de kuang si waterval geweest, een supergrote en mooie waterval en het water was turquoise van kleur. Ook zijn we wezen ziplinen. Iets wat Jeff al een keer had gedaan, maar wat ik nog heel graag een keer wilde doen, dus waarom niet in een mooie omgeving! Boven een waterval en door de jungle gingen we als aapjes heen en weer. Als verrassing af en toe naar beneden gedropt. Echt heel leuk om een keer gedaan te hebben. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan. Iedere ochtend om 6 uur houden de monniken hier hun bedelronde. Locals zitten dan op een matje op de grond en geven eten aan monniken. We kwamen ons guesthouse uit en ze liepen voorbij. Tientallen monniken in het oranje over straat, wauw wat een mooi gezicht.
Na deze leuke dagen zijn we weer afgereisd naar Vientiane waar we het buddha park bezocht hebben. Een heel park vol met allemaal grote stenen buddha's. Jeff en ik zijn gek op buddha's dus wij vonden het leuk om te zien. Laos op zich heeft mijn hart niet veroverd, maar de mensen wel. Zo lief en vriendelijk. Vanuit Vientiane zijn we weer naar Kuala Lumpur gevlogen voor een nachtje airport om ons voor te bereiden op ons laatste avontuur in Indonesie. Lombok, Gili Islands.
-
15 Mei 2015 - 23:36
Ed:
Hoi Cherlyn,
wat heb jij veel gezien en meegemaakt. De killing fiels was zeker heel heftig. Er is inderdaad niet echt veel bekend over. Zo zie je maar hoe mensen onderling elkaar kunnen behandelen. Voor de rest mooi en lekker geschreven. Toppie. gr.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
